Γιατί δεν μπορώ να χάσω μόνος μου βάρος;

Μα αφού έχω κάνει τόσες φορές δίαιτα, γιατί δεν μπορώ να χάσω μόνος μου βάρος;

Συχνό εσωτερικό ερώτημα των ανθρώπων που καταφεύγουν σε διαιτολόγο για την απώλεια του επιπλέον βάρους τους! Μα είναι απλή η απάντηση;

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ως φυσική ροπή τα άκρα. Αυτός είναι και ο λόγος που ο άνθρωπος χρειάζεται τα όρια, και τα όρια μπαινουν μέσα στη σχέση.

Ο ρόλος του διαιτολόγου, δεν είναι ρόλος τιμωρού, ο ρόλος του είναι καθαρά υποστηρικτικός, είναι γονεϊκός ο ρόλος του! Και ταυτίζω τον ρόλο του διαιτολόγου με αυτό του γονέα γιατί όπως ο γονιός είναι υποχρεωμένος στα πλαίσια μιας υγιούς αγαπητικής σχέσης να βάζει όρια στο παιδί του, για να εκπαιδεύσει τη λογική του, έτσι και ο διαιτολόγος καλείται να οριοθετήσει μια ακραία διατροφική συμπεριφορά και να οδηγήσει τον πελάτη του στην εξασφάλιση του ορθού διατροφικού μέτρου, μέσω της εκπαίδευσης αλλά και της σχέσης εμπιστοσύνης που οφείλει να εμπνεύσει!

Η αγωγή απαιτεί σχέση εμπιστοσύνης εν ελευθερία. Ένας τιμωρός βιάζει την ελευθερία του άλλου, αντίθετα ο διαιτολόγος οφείλει να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στον πελάτη του μέσω της επιστημονικής του καθοδήγησης και να τον οδηγήσει στην ελεύθερη επιλογή της εφαρμογής των οδηγιών του.

Ο άνθρωπος είναι φύσει κοινωνικό ον , κι όπως η ίδια του η φύση τον οδηγεί στην ανάπτυξη κοινωνικών σχέσεων για να μπορέσει να ζήσει ευτυχισμένος, για τον ίδιο ακριβώς λόγο χρειάζεται τα όρια τα οποία τοποθετούνται στα πλαίσια μιας υγιούς επιστημονικής σχέσης όσον αφορά την ροπή του στα διατροφικά άκρα.

Μια κακή συνήθεια, χρειάζεται αλλαγή μέσω της εφαρμογής μιας νέας υγιούς? κι αυτό χρειάζεται βίωμα (δηλ. πράξη) , το οποίο μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν υπάρξουν επαρκή επιχειρήματα (σωστή επιστημονική κατάρτιση), ικανά να πείσουν τον άνθρωπο ο οποίος θέλει και επιδιώκει την αλλαγή του.

Χρειάζεται θάρρος, να παραδεχτεί ο άνθρωπος ότι έχει χάσει το μέτρο, αλλά αυτή ακριβώς η ώριμη συνειδητοποίηση, μπορεί να τον οδηγήσει στην αναζήτηση βοήθειας από τον κατάλληλο ειδικό και η ανάληψη της προσωπικής του ευθύνης για την ακραία ανθυγιεινή διατροφική του συμπεριφορά, είναι η αρχή του τέλους της.