Ένας απλουστευμένος τρόπος επεξήγησης της δράσης της ανορεξίας και της θεραπείας της

Μια από τις πιο δύσκολες περιπτώσεις στη δουλειά μου είναι η Ανορεξία! Για να μπορέσουμε να λύσουμε ένα πρόβλημα πρέπει πρώτα να το αναγνωρίσουμε! Αυτό λοιπόν που κάνω στα παιδιά με ανορεξία είναι να εξηγώ τον τρόπο που επιδρά στον εγκέφαλο η ανορεξία βιολογικά αλλά και συναισθηματικά.

Πάμε λοιπόν να εξηγήσουμε με απλά λόγια για αρχή τη δράση της.

Κατά αρχάς να πούμε ότι όλα τα είδη διατροφικών διαταραχών έχουν ως πάτημα τον φόβο!

Τι κάνει ο δυνάστης για να εξουσιάσει τα θύματα του ξέρετε;
Συγκεκριμένα βήματα…
α) Σπείρει τον φόβο και τον πανικό με περιόδους ύφεσης και έξαρσης.
β) Οδηγεί στην απομόνωση.
η) Ναρκώνει με σκοπό την ανακούφιση του πανικού και οδηγεί σταδιακά στον εθισμό και την καταστροφή του νου.
θ) Χειραγωγεί τα θύματα του εφόσον έχει καταστρέψει την ικανότητα της ορθής κρίσης και σκέψης.

Ακριβώς αυτά τα βήματα ακολουθεί κι η ανορεξία!
α) Χρησιμοποιεί ως πάτημα το άγχος (φόβο) των ατόμων που πάσχουν.
β) Υπόσχεται ανακούφιση μέσω της ασιτίας και οδηγεί σε εθιστική συμπεριφορά.
γ) Οδηγεί στην απομόνωση εφόσον καταλήγουν τα άτομα ασύνδετα συναισθηματικά λόγω της ασιτίας.
δ) Οδηγεί στην καταστροφή των συνάψεων του εγκεφάλου με σκοπό την εγκεφαλική τύφλωση.
ε) Χειραγωγεί.

Τα βήματα λοιπόν που χρειάζονται για να νικήσει κάποιος την ανορεξία είναι τα εξής:

α) Αναγνώριση του προβλήματος και αναζήτηση βοήθειας από τους κατάλληλους ειδικούς (να ένας τρόπος να βγει από την απομόνωση που του έχει δημιουργήσει η ανορεξία θέλει θάρρος να ζητήσεις βοήθεια).
β) Επεξήγηση του τρόπου δράσης της ανορεξίας από την πλευρά του ειδικού και όσον αφορά το βιολογικό αλλά και το συναισθηματικό κομμάτι του ατόμου (αποκάλυψη δράσης δυνάστη).
γ) Σύγκρουση και μάχη του ατόμου με τον δυνάστη (την ανορεξία) με τη βοήθεια των ειδικών (συλλογική προσπάθεια).
Και υπ όψιν επειδή η φωνή της ανορεξίας ισχυροποιείται με τη σωστή σίτισηΩαυτό που χρειάζεται για να ξεκουμπιστεί από τη μέση είναι ή να την αγνοείς ή να της κάνεις χιούμορ! Είναι τόσο υπερήφανη που δεν αντέχει να την περιπαίζουν και ξεκουμπίζεται.

Προφίλ οικογενειών παιδιών που πάσχουν από νευρική ανορεξία.

Το προφίλ των οικογενειών παιδιών που πάσχουν από διατροφική διαταραχή και κατά βάση από νευρική ανορεξία είναι κοινό.
Συνήθως υπάρχει ρόλος θύτη-θύματος μεταξύ του ζευγαριού. Κατά βάση η μητέρα έχει ρόλο θύματος με παθητική στάση, και ο πατέρας έχει ρόλο θύτη με ακραία συμπεριφορά (συνήθως εμφανίζει ναρκισσιστική ή και οριακή διαταραχή προσωπικότητας), είναι βίαιο, επιθετικός, ακραία επικριτικός και πολλές φορές η συμπεριφορά του είναι παραβατική (π.χ. συχνή εναλλαγή συντρόφων).

Σε ένα τέτοιο οικογενειακό περιβάλλον με έντονη συναισθηματική αστάθεια είναι πολύ εύκολο το παιδί να εσωτερικεύσει τις συμπεριφορές των γονέων του. Γίνεται ταυτόχρονα θύτης (με τη μορφή της διαταραχής) και θύμα στον ίδιο του τον εαυτό και τα επίπεδα του φόβου και του άγχους του είναι πολύ υψηλά.

Η έντονη αναζήτηση του παιδιού για αποδοχή και αγάπη από την πλευρά του πατέρα, οδηγεί το παιδί στην αναζήτηση ενός ιδανικού προφίλ εικόνας είτε αυτό αφορά τις επιδόσεις του είτε την εμφάνιση του. Αυτή του η ανάγκη για αποδοχή και αγάπη, από την πλευρά του πατέρα, συνήθως είναι ασυνείδητη, γιατί εύκολα μπορεί να διακρίνει την ακραία του συμπεριφορά, παίρνοντας ανοιχτά το μέρος του θύματος (συνήθως της μητέρας). Δείχνει να ταυτίζεται με τον ρόλο της μητέρας του, ενώ ταυτόχρονα κάνει έντονες προσπάθειες να μην της μοιάσει, εμφανίζοντας συχνά έντονο δυναμισμό σε πολλούς τομείς.

Η διατροφική διαταραχή (ανορεξία) έρχεται να πάρει τον ρόλο του προσωπικού του δυνάστη. Η διαταραχή φωνάζει στο παιδί την ανάγκη ελέγχου…μπορείς του λέει…είσαι δυνατός/-ή να ελέγξεις την τροφή σου….κι όταν το παιδί διαπιστώσει ότι όντως μπορεί να ελέγξει την τροφή προσδιορίζει την αξία του μέσω της δύναμης ελέγχου που διαπιστώνει ότι μπορεί να έχει. Έτσι ακριβώς γεννιέται ο δυνάστης του! Του υπόσχεται δύναμη, εξουσία και μια ιδανική εικόνα με σκοπό την αποδοχή και την αγάπη από το περιβάλλον του. Κι όπως ο δυνάστης, παρουσιάζει το τέλειο προφίλ μέχρι να καταφέρει να εγκλωβίσει και να εξουσιάσει το θύμα του, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο η ανορεξία παρουσιάζεται ως την ιδανική φίλη που υπόσχεται απελευθέρωση, δυστυχώς όμως αν καταφέρει το παιδί και πέσει στα δίχτυα της χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να απεγκλωβιστεί.

Η Ανορεξία είναι αποτέλεσμα απουσίας του εγώ (των προσωπικών αναγκών-θέλω)…είναι ικανοποίηση της εικόνας που ορίζουν οι ανάγκες του περιβάλλοντος ως προϋπόθεση αγάπης.

Επομένως η Ανορεξία είναι η απόλυτη χειραγώγηση του εγώ από τις πεποιθήσεις των άλλων (των γονιών…) οι οποίες αφομοιώθηκαν λανθασμένα στο αδιαμόρφωτο ΕΓΩ ως προσωπικές πεποιθήσεις.

Το εγώ ξέρω ότι μπορώ και κάτι δεν με αφήνει (συχνή σκέψη των παιδιών με ανορεξία) προκύπτει από τα προσωπικά θέλω και τις προσωπικές ανάγκες τα οποία υποτάσσονται στις πεποιθήσεις (τις ανάγκες και τα θέλω) του περιβάλλοντος.

Με απλά λόγια οι δικές του ανάγκες και τα δικά του θέλω υπάρχουν αλλά υποτάσσονται στις απαιτήσεις των άλλων ως προϋπόθεση αγάπης άρα οι απαιτήσεις των άλλων δεν το αφήνουν να αποδείξει τι μπορεί, τι είναι ικανό., τι θέλει, τι έχει ανάγκη! Όλο αυτό δίνει χώρο στην Ανορεξία να προβληθεί ως σύμπτωμα εφόσον αυτά τα παιδιά είναι ευάλωτα στη χειραγώγηση!

Μεταξύ άλλων είναι ένας τρόπος να αποδείξει στον δυνάστη (ανορεξία) ότι μπορεί να ικανοποιήσει τα θέλω της αλλά εφόσον δεν υπάρχει πουθενά το ΕΓΩ του(τα θέλω του και οι ανάγκες του) χάνει τον εαυτό του!

“Ξέρω ότι μπορώ αλλά κάτι δεν με άφηνει….ξέρω ότι μπορώ να σας ικανοποιήσω τις επιθυμίες αλλά δεν με αφήνει το ΕΓΩ μου…δεν με αφήνουν οι ανάγκες και τα θέλω μου.. “.
“Αντίστροφα, ξέρω ότι μπορώ να ικανοποιήσω τις ανάγκες και τα θέλω μου αλλά δεν με αφήνει η Ανορεξία.”
Ανορεξία=σύγκρουση ΑΔΙΑΜΟΡΦΩΤΟΥ ΕΓΩ-ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ.
ΑΝΟΡΕΞΙΑ=ΑΝΑΡΧΙΑ του ΑΔΙΑΜΟΡΦΩΤΟΥ ΕΓΩ!
Η αναρχία ενός αδιαμόρφωτου ΕΓΩ οδηγεί πάντα στην υποταγή του ΔΥΝΑΣΤΗ!

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ

Ο ρόλος που έχουν ο εγκέφαλος, τα γονίδια και τα χαρακτηριστικά προσωπικότητας στην ανάπτυξη διατροφικών διαταραχών επιτρέπει στους ασθενείς και στους θεραπευτές να κατανοήσουν καλύτερα το αιτιολογικό πλαίσιο και να παρέχουν μια πιο ουσιαστική θεραπεία. Άλλωστε, είναι γεγονός ότι η γνώση-κατανόηση της φύσης της ασθένειας μπορεί να αποτελέσει ισχυρότερο κίνητρο για τη θεραπεία.

Χαρακτηριστικά προσωπικότητας στα άτομα που νοσούν, όπως η τελειομανία, η αποφυγή βλάβης, το άγχος, ο ψυχαναγκασμός και η αναβολή, προϋπάρχουν της ανάπτυξης των διατροφικών διαταραχών. Μάλιστα, πολλές φορές συνεχίζουν και πολύ μετά την ανάρρωση. Αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να είναι βασικοί παράγοντες διατήρησης ή διαιώνισης της πάθησης που εμποδίζουν τη δέσμευση στη θεραπεία, οπότε είναι σημαντικό να γίνουν φανερά και να επισημανθούν για την παροχή βοήθειας σε όσους έχουν μακροχρόνια ή σοβαρή διατροφική διαταραχή.
Είναι ενδιαφέρον ότι, ενώ πολλοί άνθρωποι με διατροφικές διαταραχές έχουν υψηλή νοημοσύνη, μπορεί να μη βιώνουν θεμελιώδη εγκεφαλικά σήματα που μας καθοδηγούν κατά τη διάρκεια της ημέρας, μειώνοντας την ικανότητά τους να εμπιστεύονται την επιλογή του φαγητού, να παίρνουν αποφάσεις και να αλληλεπιδρούν. Η αναγνώριση της ανταπόκρισης του εγκεφάλου των ανθρώπων με διατροφικές διαταραχές είναι σημαντική, ώστε ο κλινικός ιατρός ή διαιτολόγος να μπορέσει να ανταποκριθεί καταλληλότερα.

Η θεραπεία απαιτεί:

Α) Συλλογική προσπάθεια ειδικών (ιατρού, ψυχιάτρου, ψυχολόγου, διαιτολόγου) και υποστηρικτικού περιβάλλοντος (γονείς, φίλοι, συγγενείς κοκ).
Β) Παροχή γνώσης με τεκμηριωμένες επιστημονικές αποδείξεις στον ασθενή και το οικογενειακό περιβάλλον από την πλευρά των ειδικών (κινητοποίηση) .
Γ) Προσωπική συμμετοχή πάσχοντος, θεραπευτών και υποστηρικτών στη θεραπεία (βίωμα).
Δ) Δημιουργία νέου πλαισίου κανόνων (συμπεριφορικών και διατροφικών) από την πλευρά των θεραπευτών με σκοπό την αντικατάσταση παλαιότερων επιβλαβών κανόνων.